Nie umiem odejść z honorem,
Choć umierasz przy mnie.
Zostanę gdzieś na zawsze,
Choćby nawet w kącie.
A gdy wyprostujesz wreszcie nogi, wykrzywię je i połamę.
Zachwycony, zanurzony- porwę cię na naszą polanę.
Wytargam cię za kudły i rzucę na kwiaty.
Ty będziesz płakać, a ja patrzeć w gwiazdy.
Nie umiem odejść z honorem,
Choć umierasz przy mnie.
Zostanę gdzieś na zawsze,
Choćby nawet w kącie.
Będzie cię kochać, a kupisz ją tanio.
W pierwszym tygodniu pochwal jej ciało.
Wystarczy uśmiech, kwiat i ładne słowo.
W drugim daj cokolwiek, jakby było mało.
Miesiąc minie, już odpocznij, masz ją w swej pięści.
Nie odejdzie, czeka od ciebie na wieści.
Sukni, obietnic w szafach nie mieści.
Gdy ty jej nie kochasz ona ciebie pieści.
Nie umiem odejść z honorem,
Choć umierasz przy mnie.
Zostanę gdzieś na zawsze,
Choćby nawet w kącie.
.
.
.
Zrobię wszystko, by ci było dobrze...
Jak na pannę twojej klasy.
Bo dla ciebie nawet morze...
Nie przybiorę w pasie masy.
Fotografia:
Коментарі